Dzień pierwszy. Wyjazd
Wyjechałem z Łodzi dopiero o godzinie 13.00. Od rano padało. Myślałem nawet o przełożeniu wyjazdu na dzień następny. Jednak wypogodziło się i startuję. Cel z uwagi na godzinę to czeski Mikulov. Nieopodal jest pole namiotowe no i trzy dobrze zaopatrzone markety ;). Dotarłem tam około o 18.00, a że dobrze szło postanowiłem jechać dalej w kierunku upragnionych przełęczy. W ciemnościach docieram do miejscowości Hinterberg. Przejechane 767 km. Camping 12 euro a zimne "pifko" od włąścicielki gratis.
Dzień drugi. Pierwsze przełęcze
Startuję po spakowaniu namiotu przed godziną 10. Przede mną Flattnizer Hohe na początek, później Hochrindl Almenstrasse,
Turracher hóhenstrasse,
Radstadter Tauernpass
i na koniec dnia Katchbergpass
Campingów jak na lekarstwo. Przed Kitzbuchel znajduję w końcu camp Michelnhof. Zdecydowanie nie polecam. Kasują mnie za 19,50 euro i do tego prysznic na wydział czyli żetonik za jeden euro. Jednak po całodniowym upale i obawie, że nic nie znajdę zostaję. W nocy zaczyna się burza, na szczęście namiot dobrze osadzony więc do rana przetrwałem bez przygód. Dopisane 448km.
Dzień trzeci.
Pogoda od rana nie rozpieszcza. Wiadomo że będzie lać. Tylko kwestia czasu. Tym bardziej, że cena kampingu nie zachęca do pozostania na kolejną noc. Pierwsza przełęcz to Pass Thurn. Z chmury na niebie zaczyna się zapowiedź tego co dopiero ma być w dalszej części dnia. Mimo tego, jest to przełęcz drogą krajową jest kilka wartych do zatrzymania.
W miejscowości Mittersill skręcam na płatną przełęcz Gerlospass. Koszt 5 euro. Z góry przepiękny widok na sztuczne jezioro Durlassboden gdzie po zjechaniu cykam kolejną fotę
Docieram do miejscowości Zell a Ziller i kieruję się do jednej z najciekawszych jak dla mnie przełęczy czyli Zillertaler Hohenstrasse. Absolutnie jedna z topwych przełęczy. Główna trudność pokonania jej polega na tym że jest ona bardzo wąską i trzeba się mijać z nadjeżdzającymi samochodami. Niestety deszcz przechodzi w ulewę a do tego dochodzi mgła. Widoki w zasadzie nijakie. Jedno wiem, że na pewno będę musiał na nią wrócić przy normalnej pogodzie.
Z uwagi na fatalne warunki po zjechaniu do Hippach kieruję się znowu do Zell a Ziller gdzie ląduję na miejscowym kampingu za 15euro, jedynym na którym jest darmowe wifi. Doszło tylko 158km tego dnia.
Dzień czwarty. Jeszcze w Austrii
Po spakowaniu się kieruję w kierunku Insbruku na przełęcz Kuhtaisattel. Niestety po dojechaniu do Kematen okazuje się, że przejazd przełęczą jest zamknięty z uwagi na remont drogi. Po dotankowaniu kieruję się do Imst na przełęcz Hahntennjoch, następnie do Steeg i na koniec Faschinajoch na trasie, której znajduje się miejscowość Sonntag. Dość przypadkowo (z uwagi na kolejny zamknięty odcinek drogi) trafiam na na pole namiotowe w miejscowości Raggal. Zdecydowanie najfajniejszy camp z całej wyprawy. Oprócz, tego że jajtańszy (10 euro) to prowadzi je przemiłe małżeństwo. Na polu do dyspozycji aneks kuchenny i miejsce gdzie można zjeść przygotowane posiłki no i przepiękne widoki w każdą stronę. Doszło 251 km
Dzień piąty. W kierunku pizzy
Ponieważ noc była sucha dosyć wcześnie się zawijam i ruszam w kierunku południa chcąc zahaczyć jeszcze kilka przełęczy po austriackiej stronie Alp. Na początek Brandnertal na południe od miejscowości Bludenz. Nie do końca jest to przełęcz bo do jechaniu na szczyt trzeba wrócić tą samą drogą. Na pewno jednak warto. Szczególnie górna część odcinka nie pozwala się rozpędzić bo... trzeba się zatrzymywać i jak nie fotografować to chociaż na chwilę cieszyć się pięknymi krajobrazami. Dla mnie jedna z czterech najciekawszych,
Po zjeździe na dół kieruję się na wschód w kieunku płatnej Silvretta-Hochalpenstrasse (12 euro). Od początku trasy po przekroczeniu bramki można delektować się zarówno widokami jaki wirażami, których w sumie jest 33.
Na szczycie przełęczy zachwyca jezioro Silvrettasee i jego kolor. Ponadto możemy podziwiwiać szczyt Piz Buin, z którym związana jest legenda o w powstaniu marki kosmetyków
Jednocześnie jest to też miejsce spotkań motocyklistów. Dominują oczywiście rejestracje niemieckie i austriackie ale jedna perełka się trafiła.
Na pewno warto zapłacić i przejechać tą przełęcz. Po zjechaniu w dół chcę jeszcze zaliczyć jeszcze jeden "ślepy" odcinek, a mianowicie Kaunertaler Gletscherstrasse. Od miejscowości Prutz niedaleko granicy włoskiej zaczyna się dojazd do tej płatnej "przełęczy" (13 euro). Przełęcz można podzielić na dwa odcinki jak dla mnie. Najpierw jedziemy w dużej części wzdłuż jednej strony jeziora a z drugiej opadających skał.
Po przejechaniu tego odcinka zaczyna się prawdziwa wspinaczka wzdłuż 29 wiaraży, który doprowadzi nas aż na sam szczyt położony na wysokości 2750 m n.p.m.
Niesamowita sprawa, że na taką wysokość możemy dojechać na dwóch kołach. Na nasze skromne Rysy jedynie z buta. Różnica za którą warto zapłacić. Wg mnie ten odcinek choć chyba mało znany jest absolutną topką na głowie bijąc przereklamowany Grossglockner (ale o nim później).
Po zjechaniu na dół kieruje się w stronę miejscowości Lana we Włoszech zaliczając jeszcze "po drodze" Reschenpass łączącą Austrię z Włochami ze słynnym zatopionym kościołem.
Po dotarciu na miejsce postanawiam założyć bazę na dwie nocy, żeby następnego dnia bez dodatkowego obciążenia przejechać włoskie przełecze. Tego dnia dopisane 378km.
Dzień szósty. Ósemka Sella
Po wczesnej pobudce (słoneczko zaczęło operować około 7) nie tracąc czasu kieruje się we włoskie Dolomity zaliczając przez cały dzień w sumie rekordowo dziesięć przełęczy. Widoki znowu zapierające dech. Trasy urozmaicone, wąwozy wzdłuż skał, wspinaczki po winklach i leśiste odcinki.
Po przeejechaniu 315 km wracam do mojej bazy by następnego dnia powrócić do Austrii. Kosztów dwóch noclegów we Włoszech 30 euro!!! Ale był basen... z którego nie skorzystałem.
Dzień siódmy. Dwukrotnie w Austrii i raz w Słowenii
Powrót do Austrii zaplanowałem przełęczą Penser Joch, która zaczyna się w miejscowości Bolzano a dochodzi do miejscowości Sterzing.
Granicę austriacko-włoską przekraczam przełęczą Staller Sattel, na której obowiązuje ruch wahadłowy z uwagi na wąski odcinek pierwszej części trasy. Od strony włoskiej ruch odbywa się między trzydziestą a czterdziestą piątą minutą każdej godziny.
Przed dojazdem do sygnalizatora znajduje się jezioro Antholzer See
W Austrii kieruję się na trójsztyk łączacy ją ze Słowenią i Włochami, aby dotrzeć do przełęczy Wurzenpass. Przełęcz ta łączy Austrię ze Słowenią. Niestety trudno na nią trafić. Na autostradzie nie ma oznaczeń. Być może dlatego że większość ruchu odbywa się płatnym tunelem a przełęcz pozostaje w zasadzie wyłącznie dla motocyklistów co oczywiście ma swoje plusy. Po dotarciu do Kranjskiej Góry wracam jeszcze raz tą samą przełęczą do Austrii w poszukiwaniu jakiegoś campu.
Docieram do campingu Schluga położonym nad jeziorem niedaleko miejscowości Hermagor. Koszt 12,95 euro. Doszło 442km
Dzień ósmy. Grossglockner i powrót do domu
Po przejrzeniu mapy stwierdzam, że w Austrii to już nie mam czego szukać. Postanawiam wracać do kraju zaliczając jeszcze trzy przełęcze z tą najbardziej znaną czyli Grossglockner Hochalpenstrassse. Wcześniej przejeżdzam ostatnie dwie przełęcze łączące Austrię z Włochami czyli Nassfeldpass-Passo Pramolo oraz Plockenpass- Passo Di monte Croce.
Na sam Grossglockner docieram około godziny 13.00 po opłaceniu bramki (25 euro). Uważam, że sama droga mocno przereklamowana no ale być w Austrii i tam nie dotrzeć... to tak jak z tym papieżem w Rzymie. Na pewno lepiej przejechać za te same opisane dwie wcześniej przełęcze.
Po krótkim posiłku i kawie na wysokości prawie 2000m npm obieram sobie za cel czeski Mikulov
Do Mikulova docieram około 21.00. Stwierdzam, że rozstawiając namiot i rano go zwijając nie ma sensu tracić czasu i kasy więc dzida do kraju. Tylko jeszcze przystanek w markecie na drobne zakupy (ciemny kozel i lentilki) i ruszam do D1 w kierunku Polski. Przed godziną drugą w nocy docieram do domu. W sumie tego dnia przejechałem 1250 km. Absolutny mój rekord. Poprzedni 1190km
Podsumowanie
W sumie przez osiem dni przejechałem 4009 km. Zatankowane paliwo 220 litrów.
Ogólny koszt paliwa 1281zł.
Średnie spalanie 5,37 l/100km
Średni koszt przejechanego km: 0.29zł
Średni koszt noclegu za mnie, motocykl i namiot: 14,14 euro.
Tyle suche statystyki. To co widziałem i przejechałem nie da się przeliczyć. Wspomnienia pozostaną na zawsze w głowie i na fotografiach.
